دیدگاه یونگ درباره دین

یونگ در باب دین بیش از هر موضوع دیگری سخن گفته است. او اشاره میکند  دین یکی از قدیمی ترین وعمومی ترین تظاهرات روح انسانی است. بنابراین هرگونه روانشناسی که سر وکارش با ساختمان روانی شخصیت انسان باشد. دست کم نمی تواند این حقیقت را نادیده بگیرد که دین تنها یک پدیده ی اجتماعی وتاریخی نیست بلکه برای بسیاری ازافراد بشر حکم یک مساله ی مهم شخصی را دارد. به باور یونگ دین دارای نیرویی برتر است که در همه‌ی اعصار مردمان را بر آن داشته به آنچه نااندیشیدنی است بیندیشند. بزرگترین رنج ها را بر خود تحمیل کنند تا به اهدافی که لازمه ی کسب تقدس است نائل ایند. یونگ می‌گوید  دین همان قدر واقعی است که گرسنگی وترس از مرگ میان فعالیت های معنوی انسان از همه قویتر واصیل تر است. یونگ معتقد است که دین یک رابطه ی درونی با عالی ترین و نیرومندترین ارزشها خواه مثبت یا منفی است. این رابطه میتواند ارادی یا غیر ارادی باشد. به باور یونگ این واقعیت روانشناسانه نیرومندترین تاثیر را در عملکرد ما دارد. زیرا همواره عامل روانی شدید وجود دارد تا آن را خدا بنامیم. یونگ مدعی است که انسان همواره به کمک دین نیازمند بوده است و کمک دین بدین ترتیب است که ناهشیار روان آدمی را به مرتبه ی آگاهی می رساند و سپس انسان را ازاد میگذارد  تا به بهترین وجه ممکن بر ان فائق آید. یکی از تعابیر یونگ در تفسیر دین اتصال به لایتناهی است که انسان را از محدودیت ها وبیهودگی ها نجات می‌بخشد. فقط اگر بدانیم که لایتناهی تنها موضوع مهم است می‌توانیم از محکم کردن علاقه خودبه بیهودگی وانواع واقسام هدف هایی که دارای اهمیت واقعی نیستند حذر کنیم. اگر دریابیم واحساس کنیم که اینجا در این زندگی به لایتناهی ربطی داریم. امیال وحالات ما تغییر می‌کند. یونگ می‌گوید  دین یک حالت خاص روح انسان است که میتوان آن را چنین تعریف کرد »  حالت مراقبت، تذکر وتوجه دقیق به بعضی عوامل موثر که بشر عنوان قدرت قاهره را به آنها اطلاق وآنها را به صورت ارواح، شیاطین، خدایان، قوانین کهن الگو وکمال مطلوب مجسم میکند. منبع(یونگ روانشناسی دین. همان ص374. همان ص162و174. همو، خاطرات رویاها واندیشه ها ترجمه پروین فرامرزی. آنتونیو. یونگ. خدایان وانسان مدرن ترجمه داریوش مهرجویی)